انسان خردمند ذهن بسته ای ندارد و برای اجتناب از پذیرفتن عقاید تازه سر خود را مانند کبک در برف فرو نمی کند.
انسان خردمند،زودباور نیست و عقیده ای را کورکورانه نمی پذیرد.
او مطالعه می کند و مطالب را کاملا هضم می کند. سپس آنها را در پیشگاه عقل و منطق خود ارزیابی می کند،عقاید تازه را می آزماید و از خلال این آزمون ها و تجربه ها پیشرفت می کند.
انسان خردمند این عقاید را با ذهنی روشن بررسی می کند.
چو- کوک – سوی
